Ik haal adem, laat alle gedachten over wat moet los en neem de tijd om te landen op de Pleisterplaats. Vandaag geef ik me over. Gedragen door het gevoel dat alles goed is luister ik. Soms kan ik hier intens genieten van het geluid van de stilte.
Vandaag hoor ik de vogels fluiten en de haan kraaien. De lente is in aantocht en de natuur laat het ons weten.
Ik ben hier dit weekend om te schrijven. Om iedereen los te laten en enkel met mezelf, mijn eigen creativiteit en de natuur te Zijn. Terwijl ik naar buiten kijk en staar naar de mooie engel die in de tuin staat, stromen de woorden vanzelf. Ik zet de pen op papier en laat de teksten ontstaan.
De laptop laat ik even uit. Zo terug bij de basis bemerk ik in mezelf de behoefte om bij die basis te blijven. Om in dit vacuum van Zijn te blijven en de externe prikkels te vermijden.
Ik ben hier voor mijn eigen zielsgedreven zorginnovatie vanuit Zijn. Hoe fijn om daar, op zo’n inspirerende plek aan te werken. Een groeiend zelfvoorzienende plek waar je merkt dat dat bij iedere ontwikkeling gedacht wordt of het rolstoel en bed toegankelijk is.
Terwijl ik schrijf bedenk ik me hoe rijk het is om, als innovator, pionier en verbinden, deze tijd voor mezelf te nemen. Zorgen voor innovatie in de zorg, onderwijs, andere maatschappelijke initiatieven en sociale ondernemingen begint bij zorgen voor jezelf. Het begint bij de verbinding met jezelf waaruit alle inspiratie weer stroomt. Dan sta je samen met moed, passie en plezier in dit prachtige werkveld.
Vanuit die gedachte, de weldadige rust en inspiratie schrijf ik alles wat ik wou schrijven en meer. Tussendoor maak ik een wandeling door de tuin die ze Frankrijk noemen, groet ik de kippen met Franse namen, spar ik met een sparringpartner van Levenscentrum Saol, Brent Wouda, over de communicatielijn en geniet ik van het eten dat met liefde voor me is gemaakt.
Met een glimlach, een stapel teksten, een goede verbinding met mezelf en meer innerlijke rust dan daarvoor verlaat ik de Pleisterplaats op de maandagochtend. Klaar om de wereld weer aan te kunnen.